خیلی وقته که از پدرت ننوشتم. شاید کمی بی حوصله شدم شاید هم کمی تنبل و شاید انقدر خوبیهایش زیاد است و لحظه به لحظه که فرصت نوشتنشان را ندارم. اما همیشه درون قلبم مهربانیهایش خوبیهایش و مردانگی هایش را حک میکنم. و برایت بسیار خوشحالم که پدری مثل او داری. و چقدر دلم میخواهد که مثل او باشی.
به خودت ببال که دختر او هستی.